Remis - Czarny HIFI, Hifi Banda, Hades

Brat, dopóki walczę wygrywam

Wieje wiatr w żagle, nie zawsze sprzyjał

Nie upadłem, matki ziemi wciąż dotykam

Ona ma magnes, grawitacja was zabija

Mnie motywuje do życia, znowu mówię, co u mnie słychać

Się pozmieniało od 99, nawet nie pytaj

Niby to samo, tylko trzy razy więcej ryzyka

To już kanon, trzecia płyta, jedna ekipa

Trzecia dycha — oby nie połamała nam karków

Mamy kości, nie tytan, nie pytaj o scenariusz

Za pięć dwunasta, nic nie działa jak w zegarku

Jestem z miasta, miałem tyle samo wzlotów, co upadków

Ważne, żeby była równowaga, bo remis to w tym wypadku moja wygrana

W swoją sam przelicz, sam przemyśl, czas przewiń i wstań z ziemi

Jak alchemik, a z popiołu powstanie feniks

Kiedy gramy — nie gramy na remis, kiedy gramy — nie gramy, by grać

Gdy idziemy po swoje, to wiemy, że nie zawsze z tego jest hajs

Choć nie zawsze jest tak, jak chcemy i w oczy wieje nam wiatr

Bez siebie razem zginiemy, HIFI — bez siebie nie mamy szans!

Ja przyszedłem na świat 13 października

I nie liczę na fart, nie gram by grać, a wygrywać

Nie wybacza mi czas, w czasie gdy się potykam

To nie czas, by przepraszać, dlatego wybacz

Gram jak Kasparov*, brat, nie gram na remis

Do ostatniej minuty, dopóki nie dotknę ziemi

Wiem, co jest pięć, wokół mnie szary beton

I ludzie, co tak samo, jak my chcą 2−0

Tu, gdzie porażki smak jak czekolada jest — słodki lub gorzki

Zależy, kogo obstawiasz, ciężko zobaczyć, jak ciężko jest wstawać

Jak łatwo przychodzi widok jak ktoś upada

Łzy zamarzają, spadając na asfalt

I tylko dla niektórych te łzy to nowa szansa

Jeden ruch, jeden gest, 1−1

Albo podlejesz ziarno albo wsiąkniesz w glebę