Dön - Mustafa Ceceli

Çoğaldı git gide yokluğun dağ gibi

Atılmış üzerime ağ gibi

Zaman ilaç değil yanmaya alıştıran

Hepsi sönse de yanan

Tek bir çıra gibi

Kim bilir kaç ilkbahar yaz sonbahar kış

Aylar mevsimler derken

Seneler sensiz geçti

Büyüdü ağaç oldu çoktan

Ektiğimiz fidanlar gölgesinde

Kaç gün geceyi zor ettik

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız

Uzayıp giden yollara kitlenmiş gözlerim

Tükenmiyor ümit bir olmazı bekliyorum

Bulurmu bulur benide

Günün birinde bir mucze

Duayı duaya ekliyorum

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız