Tasnife Payame Nasim -

ز کوی یار می‌آید

نسیم باد نوروزی

از این باد اَر مدد خواهی

چراغ دل برافروزی، برافروزی

چو گل گر خُرده‌ای داری

خدا را صرفِ عشرت کن

چو گل گر خُرده‌ای داری

خدا را صرفِ عشرت کن

که قارون را ضررها داد

سودای زراندوزی، زراندوزی

به صحرا رو، که از دامن

غبارِ غم، غبارِ غم بیفشانی

به گلزار آی کز بلبل

غزل گفتن بیاموزی

جدا شد یارِ شیرینت

کنون تنها نشین، ای شمع

جدا شد یارِ شیرینت

کنون تنها نشین، ای شمع

که حکم آسمان این است

اگر سازی و گر سوزی

مَی‌ای دارم چو جان صافی

مَی‌ای دارم چو جان صافی

صوفی می‌کند عیبش

خدایا!

هیچ عاقل را

خدایا!

هیچ عاقل را

مبادا بختِ بد روزی

خدایا!

هیچ عاقل را

مبادا بختِ بد روزی

مبادا بختِ بد روزی