Rysa Na Szkle - Urszula

Zegar bije ju¿ szósty raz

S³oñce pada na stӳ

Zaraz wejdziesz zapadnê w trans

Obudzi mnie ból

I sama nie wiem czy tego chcê?

Czasem ¿ycia mego mi ¿al

Rysa na szkle

Schody w górê i schody w dӳ

Kto ma klucze do drzwi?

Kochaj mocno, kochaj mnie

Egoizm na pӳ

I sama nie wiem czy siebie znam?

Tyle mego to, co siê œni

Czego wci¹¿ mi brak?

Przecie¿ wszystko mam

Obcy ludzie mówi¹,

¯e tak zazdroszcz¹ mi

Czego wci¹¿ mi brak?

Co tak cenne jest?

¯e ta nienazwana myœl

Rys¹ jest na szkle

Beznamiêtnie podpalam œwiat

W koñcu liczy siê gest

Obracam w palcach zagadkê dnia

Fala bije o brzeg

I sama nie wiem czy szukaæ bram

Do ogrodu, gdzie mieszka nic

Czego wci¹¿ mi brak?

Przecie¿ wszystko mam

Obcy ludzie mówi¹,

¿e tak zazdroszcz¹ mi

Czego wci¹¿ mi brak?

Co tak cenne jest?

¯e ta nienazwana myœl

Rys¹ jest na szkle

Czego wci¹¿ mi brak?

Czego miewam mniej?

Na ulicy mówi¹ mi

Wszystko jest O.K.

Czego wci¹¿ mi brak?

Co tak cenne jest?

¯e ta nienazwana myœl

Rys¹ jest na szkle

Czego wci¹¿ mi brak?

Przecie¿ wszystko mam

Nie zrozumie nigdy mnie

Ten, kto nie jest sam

Czego wci¹¿ mi brak?

Czemu chcê to mieæ?

Jaka nienazwana myœ³

Rys¹ jest na szkle?

Czego wci¹¿ mi brak?

Czego miewam mniej?

Czego zawsze w ¿yciu mi brak?