Sayeh - Amir Tataloo

این یکیو سایه بذار اسمِشو

خَلأ ، بی وزن ، رَها ، رُک

صدای موجِ دریا ، میده موهات من ، زیرِ بوسات غرق ، میره روح واسَت

دلِ منو میبَری آره با یه چِشمَک و من مشغولِ

چیدنِ پایه های عشقم ، مشغولِ خوندن آیه های …

صدای زندگی میده خَندَت و هر ، نوع پادشاهی میشه بَردَت

منم یه شاه که جلو چِشای تو کیش و ماتَم ، ولی همه خوبی بَدیشو باهاتم

یه حسِّ آرامش میده دستات و چِشمامون ، به هم خیره پس ما

همه جا وصلِ هَمیم و میدونی ، دِلامون به هم دیگه بیمه هستا

تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم

تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم

یه حسِّ خوبی بِهم میده تَنِت انگار یه جزیره ی خاموشه

اجبار شده بودنت واسَم ، انگار پُرِ مُرفینِ آغوشِت

بذا با صدای خندهات قلبم ، بلکه یه ذره آروم شِه

تو یه طعمی انگار توی لبات هست ، که همه ی مزه ها توشه

تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم

تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم

پریشب ، سَرِ شب ، نزدیک بود بدونِ تو من ، عصبی شَم

نزدیک بود به جونِ تو باز ، خَطری شَم

فقط کنارِ تو آروم تر از ، هَمیشَم

پریشب ، سَرِ شب ، نزدیک بود بدونِ تو من ، بَستری شَم

نزدیک بود بِمیرَم هنو ، اثرش هَست

فقط باتو میشه که خالی از ، همه شَم

چون تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم

تو یه چیزی توی نگات هست ، که من بدجوری قفلِ چِشاتَم

تو ، یه نوری که تابیده به یه تَنِ قشنگ و من یه سایَم که همیشه باهاتم