Mój, tylko mój - Anna Jantar

Wzrok rozbawiony, uśmiech, nie ta twarz

masz tyle dla mnie co dla innych masz

mijasz mnie nie patrząc, a to źle

raz się obejrzyj zobacz mnie.

Będziesz mój, mój ty jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój i tak się stanie chcesz czy nie, chcesz czy nie,

będziesz mój, mój jeszcze możesz dziś przejść obok, dalej pójść

już nie będziesz dla nikogo będziesz mój

nie znasz chwili ni dnia, jeszcze dzień jeszcze dwa.

Będziesz mój, mój, ani się nie obejrzysz jak

będziesz mój, mój i sam się zdziwisz że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc mijasz mnie

popatrz wreszcie raz obejrzyj się…

Oczy zapłoną jak płomyki świec

wszystko porzucisz żeby do mnie biec

serce zacznie bić na samą myśl

mógłbyś domyślić się już dziś.

Będziesz mój, mój wciąż jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój kto patrzeć umie, ten już wie, dawno wie

ale ty, ty musisz się o drzewo huknąć któryś raz

nim spostrzeżesz, że przed tobą gęsty las

raz rozumiesz, raz nie, lepiej zostaw to mnie.

Będziesz mój, mój ani się nie obejrzysz jak

Będziesz mój, mój i sam się zdziwisz, że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc na mnie mijasz mnie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie, jeszcze nie…