Tárin - Árstíðir

Stöndum bæði kyrr

ennþá allt sem fyrr

um árin.

Samt er eitthvað breytt

eitthvað sem var deytt

og tárin.

Skjálfhent köld mér bréfið fær

finn ég hana færast fjær.

Sér í gegnum allt

augnaráðið kalt

og tárin.

Búið þetta spil

vitneskjan er til

og sárin.

Viðurkenni ódæðið

starir hún en snýr svo við.

Hverfur minni sýn

ekki lengur mín

með sárin.

Sit og hengi haus

einn afskiptalaus

með tárin.

Eftirsjáin sýnir sig

samviskan hún sligar mig.

Hamstola ég hleyp

bréfið þrýst í greip

og tárin.

Ekkert tefur för

hjartslátturinn ör

og sárin.

Stöðva, stari í hyldýpið

herði upp hugann, spyrni við.