Bu Gece Ölürsem - Aspova

Bedenimde, bu yük hep bedenimde

Belki denerim ölmemeyi son seferinde, ey, ey, ey, ey

Bu pislik kaderimde benimle

Ölüme davetiye kendi elimle

Nefretimle birlikte bekledim hep

Yaradana bağır, bağır, bağır çözüm değil

Ama rahat, rahat, rahat vicdan

Karanlık bi' bar, bu taburede kararsız bi' mal

Dağınık viran olmuş bitap düşmüş çaresizler

Doldur bir daha

Gerçek sandıklarım hep yalan

Bu sonuncu bardak son vedam

Bu son vedam, dönmem geri bir daha

Dönmem geri bir daha

«Dön!»

der, dönmem bir daha

Kaç kere yıktım beyaz sayfaları

Kaç kere yıktım beyaz sayfaları, ey

Eğer bu gece ölürsem

Bil ki yönüm sen, cehennemin ortasında yüzüm gülümser

Bu gece ölürsem, bil ki gönlüm sen

Cennetin ırmaklarında ağlarım senin yüzünden

Bu gece ölürsem

Bil ki gönlüm sen, cehennemin ortasında yüzüm gülümser

Bu gece ölürsem, bil ki gönlüm sen

Cennetin ırmaklarında ağlarım senin yüzünden

Yer edinmek, ruhunda yer edinmek zormuş

Kendimi buldum birden cehenneminde, ey, ey, ey, ey

Hapisteyim sebebim sol elimde sigaramı yakıyo'dum en son evimde

Ensesinde, Aspo’nun ensesinde

Suratına lav, lav, lav döküyo'du bütün şeytanlar

Rüyam ateşten bi' dağ

Kabullenip dedim: «Yok bi' daha.»

Ağırmış yüküm boynum bükük kalmış

Dirildikçe hep hükmüm idam

Bu sonuncu hatam, elveda

Bu son duam

Bu sonuncu kumar

Bu kadar çok düşünce varken zormuş gülmesi

Ya da yak gitsin beni

Bu gece ölürsem annem üzülmesin

Kaç kere yıktım beyaz sayfaları

Kaç kere yıktım beyaz sayfaları, ey

Eğer bu gece ölürsem

Bil ki yönüm sen, cehennemin ortasında yüzüm gülümser

Bu gece ölürsem, bil ki gönlüm sen

Cennetin ırmaklarında ağlarım senin yüzünden

Bu gece ölürsem

Bil ki gönlüm sen, cehennemin ortasında yüzüm gülümser

Bu gece ölürsem, bil ki gönlüm sen

Cennetin ırmaklarında ağlarım senin yüzünden