Du Tok Ikkje Auene Dine Frå Meg - Bjørn Eidsvåg

Eg såg deg komma

Eg såg du va' rein

Eg blei heilt ifrå meg forbanna deg og grein

Eg hadde bedt og ropt så lenge

Kvifor kom du ikkje før

Nå va' det for seint

Eg hadde bolta mi dør

Eg va' ein statue med hjarta som

Banka i granitt

Berre steinur og ørken va'

Landskapet mitt

Du tok ikkje auene dine frå meg

Du såg te det sprang vatten fram frå stein

Eg kviskra: Du må ikkje gå ifrå meg!

Du tok meg tett inn te deg og grein

Du grein

Eg vet’kje ka eg fant

Eg vet’kje ka eg fekk

Sjøl om eg blei trist

Va' eg hail då du gjekk

Eg hadde sett eit glimt av himmel

Men eg kjente lukt av jord

Og eg forsto at mårådagen

Alt bere' dine spor

Eg fekk pusta i din nåde, og fekk

Evne te å sjå

Ditt bilde i min neste, og fekk mot te å gå

Du tok ikkje auene dine …

Der tårene dine møtt jord

Vaks ei rosa, vaks ditt ord

Du sa: Ta imot gåva, bror

Då du gjekk va' det strimer av blod

I ditt spor