Het Regent In Antwerpen - Boudewijn De Groot

Het regent in Antwerpen

Het stormt over de daken

De bomen zijn kaal

De wolken zijn laag

De leien zijn leeg

De Meir ligt verlaten

Het regent in Antwerpen

Voorgoed na vandaag

De stad was ooit mijn paradijs

Zonder Boom en zonder Slang

We dwaalden samen, Eva en ik

Van dauw tot duister en nachtenlang

Het struikgewas van straat en plein

De groene glooiing van de lei

De koele stilte van de Schelde

Geen schoonheid ging aan ons voorbij

De lichtheid van het bestaan

Was al even licht te dragen

Het einde zou niet eerder zijn

Dan bij het eind der dagen

Het regent in Antwerpen

Het stormt over de daken

De bomen zijn kaal

De wolken zijn laag

De leien zijn leeg

De Meir ligt verlaten

Het regent in Antwerpen

Voorgoed na vandaag

Vandaag kwam de duivel op onze weg

Gleed ritselend door donkere steeg

En waar het Park vol bloemen stond

Waren de dorre perken leeg

De Kathedraal drong overvol

Van grauwe massa, stom en doof

Onze Lieve Vrouwe zweeg stil

Verdoofd door zoveel ongeloof

En in dat verloren paradijs

Moest de lichtheid het ontgelden

Verdween mijn Eva in het druk geweld en

Liet mij beschaamd

Aan de oever van de Schelde

Het regent in Antwerpen

Het stormt over de daken

De bomen zijn kaal

De wolken zijn laag

De leien zijn leeg

De Meir ligt verlaten

O, het regent in Antwerpen

Voorgoed na vandaag