On İki Kişi - Bulutsuzluk Özlemi

On iki kişi saydım

Üç de sokak köpeği saydım

Üşümüs

Biri dişi

Yağmur yağıyordu

Soğuk bir rüzgar esiyordu

Üsküdar Meydanında herşey ıpıslaktı

Saat gece yarısını çoktan geçmişti

Ezan okunurken elli hoparlörden

Yani gün ısınırken birden

Gökgürültüsüne benzer bir sesle otobüs geldi

On iki kişiydik, itiştik, didistik, apar topar bindik

SEfer tasları taşıolardı, vardiyacıydılar

Herşey kurulu bir saat gibiydi, yerleri belliydi

Olağan dışı olan, orada bulunan yağmur ve bendim

Kentin o geceki vukuatlarından habersizdik hepimiz

Buğuluydu camlar, paltolar ıslak, otobüs soğuktu

Biri ıslak bir kitap çıkardı

Sayfalarını usul usul açtıı

Okuduğu kitabının adı

«Felsefenin sefaleti"ydi

Buğuluydu camlar, paltolar ıslak, otobüs soğuktu

Camı sildim, dışarı baktım, bayraklar var

BUsh gelmiş

Sokak köpeklerinin donuk gözlerini gördüm

Gözgöze geldik

Motor gürledi sarsıldı tekerÇarkıfelek döndü

Biri ıslak bir gazete çıkardı

Çıplak kadınların resmine baktı

Arka sayfada küçük bir haber

Bir diğer oniki kişiyle ilgiliydi

Onlar ölü olarak ele geçirilmişti