Triadafillia - Dimitris Mitropanos, Kostas Hatzihristodoulou

Το φως στο παραθύριν σου

τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν

τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου

πον σου χαλά χαττήριν σου

δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.

Τριαντάφυλλα τζ' αρώματα

τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου

τζι εσούνι ούλλον αππώματα

της ομορκιάς καμώματα

σκορπίζεις τα φιλιά σου.

Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά

μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά

τζι έρκομαι `γιω ξοπίσω

μαράζιν τρώει με αρσενικόν

που τα φιλιά σου μερτικόν

δος μου τζι εμέν να ζήσω.

Καμοί τζι αναστενάματα

που δίπλα σου όπκοιος ρέξει

κόμα τζι ο αγέρας σταματά

άκου Θεγέ μου πράματα

φιλιά ζητά πεντέξι.

Τα σιείλη μου δακκάννω τα

μ' αναπαμόν εν βρίσκουν

γιατί ομπρός σου χάννω τα

τζιαι διψασμένα τζι άποτα

δίχα φιλίν μεινίσκουν.