Zerdaliler - Ezginin Günlüğü

Ay nerde doğsa oradaydık

Dallarda zerdali çiçekleri

Savrulur gider rüzgâr esince

Bütün bir bahar böyle geçti

Anlardım aklından geçenleri

Sustukça konuştuk sanki

Sevdaymış meğer bu içimizde

Yıllardır uyuyan deli

Sessizlik sensin geceleri

Fincana kahve koydum gel, ah

Bugün şeytana uydum gel

Ay doğdu dağın üstünden, aman aman

Dallarda beyaz çiçekler

Dayandım gecenin karasına

Artık kimse kıramaz beni

O kül gibi deniz o sessiz kız

Kayıp bir sandala binip gitti

Ne sen söyledin derdini

Ne ben sevdiğime inandım

Unut geçen eski günleri

Bunca yıl sonra nasılsın?