wspominam lato - hodak, CatchUp, Deemz

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją

Chodziłem wtedy po bulwarach

Wiara niepoliczalna, w tłumie jak na bazarach

Słońce, o piątej szama i litry wódy do rana

Liczne rozróby w barach i panny co chciały zaraz numer tel

Albo wpadać na after, bo w planach miały seks, ale nic na poważnie

Ja wsiadam w furę gdzieś, mijam Przedmoście Praskie

Zza szyby widzę zmierzch, nieba kolorów gradient

Przypomina mi sen o Warszawie i akcje

Osiedlowe na full z głośników o dwunastej

Panie władzo nie, to nie u nas melanże

Nim wstanie znowu dzień, ktoś poleci po flaszkę

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją

Mógłbym rzec, że chcę wrócić, lecz wystarczy poczekać

Z biegiem czasu coraz krócej, ten rok w chwilę mi zleciał

Dobrze byłoby wziąć bilet, w garść walizę czy plecak

Gdzieś na drugą stronę globu na pół roku wyjechać

Byleby się zaszyć gdzieś na zimie gdzieś w Afryce albo Chile

Zaraz styczeń, a my w kinie, zamiast gdzieś na plaży z winem

Parę miechów temu żyłem w innym tempie

Dziś wspominam to pod kinem z papierosem w gębie

Może cię odprowadzę na chatę? A może wejdę?

Dziś mam siłę na kanapie spędzić wieczór laid back

Z tobą zginą wszelkie niepotrzebne retrospekcje

Puść mi Małpę albo Perfect, skarbie

Zaparzę miętę

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją

Nie ma dzisiaj już nikogo nad Wisłą

Nie widzę ludzi, dla nich chyba za zimno jest

Pora obudzić ich, bo robi się przykro

To, co było niedawno wydaje się fikcją