List Z Moskwy - Jacek Kaczmarski

Jacek!

Ty k' nam siejczas nieprijezżaj!

To już nie to samo, co dziesięć lat temu:

Tu już inni ludzie i inny tu kraj

W dodatku w ramach tego samego systemu!

Jak już pewnie wiesz — nie ma tu co pić

Wyobrażasz sobie, jak nas wszystkich trzęsie —

Bez znieczulenia — jak tu można żyć?

— Wola każdy zmysł, każdy nerw i mięsień

Zniknęli ze stołków krewni i druzja

Więc teraz już nic się tu załatwić nie da

Mówić wolno wszystko, ale co to da:

Gadanie na trzeźwo, gdy nie ma co sprzedać!

W gazetach nam piszą, jak ze wszystkim źle

Jakie marnotrawstwo, brud i zacofanie

Dla nas to nie nowość, o tym każdy wie;

Czemu tak się zachwycają tym Amerykanie

Ludiej iż zapada spotykasz co krok

Gdzie spluniesz — tam zagraniczny korespondent —

Łapie cię za rękaw i płonie mu wzrok

Gdy pyta o rosyjskie serce i żołądek!

Co im odpowiadać - każdy z grubsza wie

Paczemu odbierać mu chwilę zachwytu

Z mieszkaniem i żarciem jest na razie źle

Lecz za to — historia — wychodzi z niebytu!

Nie pożywiasz, lecz wiesz, że Stalin był zły

I wszystko już można dziś zwalić na niego

A gdy dusza zatęskni do straconych dni

Możesz o suchym pysku słuchać Wysockiego!

Tak — nie prijezżaj!

Prijedu k tiebie —

Właśnie do urzędu po paszport dziś idę

Prikaz wypuszczać Żydów rządzi w KGB

Więc każdy Rosjanin chce być dzisiaj Żydem!