Böyle Sever - Kahraman Deniz

Tam da terk etmek üzereydim bu şehri

Ait olmadığım sokaklara dönmek için

Aniden sen geldin ve mahvettin beni

Ben böyle güzel bir hata hiç görmemiştim

Her şeye hile karışsa bile oyunu seversin

İkimiz de hiç ölmeyecek gibi gülersin

Duramazsan anlarım, ben gencim ama ihtiyarım

Sende bu öyküyü noktalarım

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Herkes kendini anlatır, sen hiçbir şey söylemedin

Sesler rüzgara karıştı, sen topraktın, çiğnemedim

Saçından güneş mi doğdu, gecem niye böyle gün gibi?

Bakma bana öyle zâlim, «Git de bir aynaya bak!»

der gibi

Gözyaşı dökmeden ağlarım, kendim bile duymam, bağırırım

Feryatlarıma yoldaş olmuş susmalarım

Bulamazsan anlarım, ben görünürken kaybolanım

Çok bilinirken, gayb olanım

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?

Yâr, bana düşmanım ol, gel!

Düşür beni koynuna, boğuver!

Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana, zindanım ol, gel!

Kelepçeyi vur, zulüm ol, gel!

İnsan insanı böyle sever mi?