Leyla'nın İzleri - Kalben

Şimdi, senin üzerinde bir başkasının kokusu

Ve gözlerinde

Çoğul bir uykusuzluğun buğusu

Nasıl inanırsın mutlu olacağına?

Ben yapayalnızken bu odada

Dizimin üstünde dünya

O, anlayamaz seni, hayattan beklentini, dinlemez söylediklerini

Birkaç kere sever gibi yaparsın

Sonra çok sıkılırsın

Pişmanlığınla ortada kalırsın, benim gibi…

Evet, doğru!

Seni çok sevmiştim

Senin için her şeylerden vazgeçebilirdim

Evet, doğru!

Neden inkar edeyim?

Kalbini kırarken en çok kırılandı aslında benim kalbim

Ama bitti, bitti, bitti, gitti, gitti;

İçimdeki Leyla’nın izleri

Ama sustu, sustu, sustu, suspus oturdu;

İçimdeki Leyla’nın sesi

Bedenin sıcak, cümlelerin soğuk

Sesin güvensiz, uzak, sesin boğuk

Usandım tenine üşüşmekten

Göğsünden düşüşlerden usandım

Evet, doğru!

Seni çok sevmiştim

Senin için her şeylerden vazgeçebilirdim

Evet, doğru!

Neden inkar edeyim?

Kalbini kırarken en çok kırılandı aslında benim kalbim

Ama bitti, bitti, bitti, gitti, gitti;

İçimdeki Leyla’nın izleri

Ama sustu, sustu, sustu, suspus oturdu;

İçimdeki Leyla’nın sesi