Korkusuz (Released Track) - Kolera

Hayatım her yılı başka bir devir misali

Yoksulluk içinde bocalayan bir ailenınkinden derin uktelerim

Yaptığıma pişman olduklarımı yapmayı ben istedim

Anımsamıyorum ilk ne zaman kirlenmişti elleriim

Hayat böyle davrandıkça sert, bir iki ağlıyor, yoruluyor, bitkın düşüyorsun

Sonra düşünüyorsun, sert bir komutan gibi hamlelerını hesaplıyorsun

Üzerindeki tozlerı silkip tekrardan başlıyorsun

Ben ne bileyim madem öyle katı olayım yeri gelince

Sömürür bir öyle bir böyle insan, iş menfaata gelince

Nedensiz değil bu yalnızlığım

Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde

Zaafım var kendime, kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık (ha)

Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık

Madem öyle artık ben de, duygusuzum

Sarılıyo' fırtına bendeki acıya (acıya, acıya), huzursuzum

«Alışıyorum yine», derken, «buraya.», uyumsuzum

Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum

Çıktıgım yol için yok bir an kaybedilecek zaman

Ve bilir ki Kajmeran: Dünya acımasız koca bir mekân

Yediğim vurgun, gittim sürgün, çıkardıgım yangı, n bu yandığım yangın, ben baygın

Su gibi berrak olursan çalkalanırsın

Ağaç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın

Cesur yürek değilsen derhâl susturulusun

Zayıfsan herkesin sözüne içlenip burkulursun

Yanlış tanıdım elleri, ben ben gibi sandım herkesi

Aldım peşinen dersimi

Kendımle dostluk tek yolum

Günüm farklı, ertesi gün oldu bugünün öncesi

Ve dünmüş bugünün elçisi, benmışım kurban keçi

Küstürüyor beni olanları izlemek

Güveni kırılmış bir insan gibi kafamı çevırmek

Bana düşen olmak için diyorlar: «Kırkına eriş

Kırkından sonra da başlıyor gergin bekleyiş!»

Madem öyle artık ben de, duygusuzum

Sarılıyo' fırtına bendeki acıya (acıya, acıya), huzursuzum

«Alışıyorum yine», derken, «buraya.», uyumsuzum

Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum