Nadzieja głupich - Kuban

Ile razy miałem złość wypisaną na brwiach

Mówią «jesteś gość», a mam nieznaną twarz

Skroń spocona, wycieram

W trudach, znojach, weteran

Ma uraz po was, uciekam

Gdzie moja muza jest, gdzie moja uciecha?

Wierzę, że przede mną wszystko

Że stoję za sterem po wszystko

Postawiłem na siebie już wszystko

Ja to kocham jak Pele boisko

Nie ugnę się, mimo ciężaru na plecach

Mówili «waruj», a młody odleciał

Widziało mnie paru na dechach, życzyło paru mi pecha

Rozumiem, możesz nie lubić, ale dasz mi szacunek

Potem przy barze mówisz «jak ja cię lubię!»

i tak

Zdaję rap polibudę

Chłopak tak wesoły, a ciekawe czemu pod oczami wory ma

Nie wiesz, co się u mnie roi na mej bani, kiedy gada sobie on i ja

To me alter ego, które znasz kolego

«W moim świecie» już byłeś, bo gram co nieco

Menadżerowie ci nas polecą

Niejeden mi mówił «ej, graj co miesiąc!»

Lecz nie o flotę chodzi nam

Nie o dobry hotel ani hype

By w sobotę na wichurze grać

Nie są puste ich kluby, ale pusty jest rap

Bierz od starych lekcje, nie hajs

Bierz od starych lekcje, nie hajs

Bierz od starych lekcje, nie hajs

Lekcje, nie hajs.

Lekcje, nie hajs

Co ważne, jestem na swoim

Co ważne, uczę też młodych

Co ważne, Tata mi wpoił

Dziękuję Matce za lekcje pokory, choć…

Matka nadzieją głupich, nikt ci twojej drogi nie skróci

Jak radzi, to nie bądź głuchy, trzymaj z dala siebie od rutyn

Nie marnuj czasu na suki, miłości nie da się kupić

Miej rację, kiedy się kłócisz, za słowem mają iść ruchy

Woda do ręki i wchodzę na scenę serwować te wersy

To jest oda do «Pięknych dwudziestoletnich» i droga do sekty

Ideologia jest w nas, nigdy nie idzie do kąta i w las

W domu masz bidę i ojca co chla, wiara to bilet do końca tych walk

Nie wierzysz?

No to czeka cię reżim

Niejeden już sobie przyrzekał a siedzi

Inni dalej na ośce

I półtora tysiaka na miecha, by przeżyć

Chcesz tak?

Gryźć piach?

Pomyślałeś?

Ten stan?

To upadek, bez dna

Nie ma się od czego nawet odbić, brat

Paru tutaj uważa, że wiedzą, co jest pięć

Są cwani w ruchach przy dragach, znają na modzie się

Od pucybuta do pana, co ma na głowie żel

To jednak krucha postawa, która ma koniec też

W metropolii nie udało się, to dzwoni mówi «mamo, ej»

Studia nie dla mnie chyba wiesz, wrócę, bo z hajsem lipa jest

I kupił auto sobie, lecz dostał na niego połowę

I jak ma się życia nauczyć?

Słuchaj, daję słowo, że…

Matka nadzieją głupich, nikt ci twojej drogi nie skróci

Jak radzi, to nie bądź głuchy, trzymaj z dala siebie od rutyn

Nie marnuj czasu na suki, miłości nie da się kupić

Miej rację, kiedy się kłócisz, za słowem mają iść ruchy