Siedmiu Nie Zawsze Wspaniałych - Lao Che

Rzekło Oko:

«Panowie, piszcie swoje życie

Proszę jednak nie bazgrać

Na margines nie wyłazić

Proszę pisać należycie.»

Oko jednak ma świadomość

Że pisać jest trudno

Nie traktujcie jednak notatek

Jak gdyby były na brudno

Łapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłarapapapam

Rzekło Oko:

«Panowie, piszcie swoje życie

Proszę jednak nie bazgrać

Proszę pisać należycie.»

Oko ma świadomość

Że pisać jest trudno

Nie traktujcie jednak notatek

Jak gdyby były na brudno

Bo kiedy miałem lat co wy

Świat w oku zawirował także mi

Bezsenne noce, kobiety, karty, safari

Cygara, alkohol twardy

Końcem dotknęły i mnie tej niewoli bezsensy

Nie mogłem nic zrobić

Miałem związane rzęsy

Mając życie miałkie

Na duszy kalekie

Chciałem z sobą skończyć

I zmrużyć powiekę

Łapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłarapapapam

Myślę: Oko

Czemu to właśnie oko?

Czemu nie noga zamiast oka?

I czemu dookoła oka ten trik z trójkąta?

Ja tego nie rozumiem, nie lubię, się boje

Bo to jest Kanta arytmetyka

Może Oko tylko mydli oko?

I nawet nie należy do katolika

Myślę: Oko

Czemu to właśnie oko?

Czemu nie noga zamiast oka?

Czemu dookoła oka ten trik z trójkąta?

Ja tego nie rozumiem, nie lubię, się boje

Bo to jest Kanta arytmetyka

Może Oko tylko mydli oko?

I nawet nie należy do polaka-katolika

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłarapapapam

Łapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłapczuba

Człabidubajłarapapapam

Panowie, macie taki słowiański sznyt

I Oko to czuje

Bezwzględnie inteligentne

Sukces winszuje

W sprawach jednak dużych

Wciąż widuje was małych

Za nogi myślało mnie złapać

Siedmiu nie zawsze wspaniałych