Sam Sobie - Mada

Yo, aha, sam sobie, Emadea

Sam sobie, sam sobie, (janjaron!)

Sam sobie, sam sobie

Sam sobie sterem, żaglem, okrętem

Sam sobie.

Nie umiem dbać o siebie — nie umiem dbać o swoje

Zdrowy duch w zdrowym ciele, a mam rybią głowę

I to, nie wina mamy — bo była lwem

Miałem najlepszą opcję i jej nie wykorzystałem

Mówię «czas na zmianę» i z tym różnie bywa

Jest kwiecień co przeplata mi w złych decyzjach

Przyszła piękna wiosna, w kubku mocna herba

W łóżku zeszła kołdra, usług pełna torba

Jakbym węszył na promocjach, wierz mi

Dłoń pomocna bywa bezowocną klęską

I jak się sam ze sobą nie pogodzisz

To dla innych będziesz mendą, mendo

Zapomniałem o higienie i nie pomógł Bosski

Bo mnie czyściec trzyma, chcę wyciągnąć wnioski

Gdzie przyczyna, że wciąż same troski

Szukam jej w swych czynach w sercu Polski

A znów, szpinak groszki — przetrwam jak Bylina

Chociaż czuję że mam dosyć

Finał?

łysy

A sam się zapuszczam niczym włosy

Sam sobie kamieniem i kosą, sprawdź

Sam sobie sterem, żaglem, okrętem

(sam sobie sterem, żaglem, okrętem)

Płaczę niczym drzewa — płynie czyste złoto

Szlaki pradawnych Słowian przecinam przypadkowo

Śpiewam, własne pieśni na górze stracenia

Na sercu liczne gwiazdy śmierci rycerza

Nie chcę złego, ciszy chcę

Gryzę beton i wydaje mi się że

Brnę na ślepo po tej uliczce

Wyjdę świeżo po tej potyczce

Ci co wierzą wiedzą że winyle czarne są jak winy twe

Ale VIP’y też mogą czuć się źle

Serio, słowo jest materią - więc tnę je

Wbijam się jak wenflon i wpuszczam siebie

Mały ludzki embrion pełen nieludzkich przegięć

Moje własne bruzdy na twym ciele (moje własne bruzdy)

Moje własne bruzdy na twym ciele (ksz)

Miałem stać twardo na nogach a znów latam w chmurach

Ściele się pożoga, na stołecznych podwórkach

Miałem iść pewnym krokiem a rozlewam na buty

Krwawą ciecz, o smaku pokutnym

Sam sobie Robakiem, Soplicą i Hrabią

Kiedyś mnie rozliczą, zgniotą oraz strawią - odmęty

Będę przykładową strawą na półmisku wyklętych

Tuż, co przy ognisku siedzą w kręgu zamkniętym

I odprawiają dziady jak Emikae (jak Emikae)

Sam sobie królem, rycerzem i wasalem

Patrzą na mnie z boku — nie wiem czy widzą upadek

Krawędź, linia cienka saper, wstęga cięta, sam wiesz

Czujesz ciężar — powiedz

Od kiedy to ludzie nie mogą klękać?

co jest?

Chyba mam paranoję jak Numer

Wciąż się gubię w tłumie w parku brudnych sumień

W odwiedziny co raz częściej (pozdro Lehu!)

Lecą lata i się robi co raz ciężej

Chciałbym jak dziecko pomalować swój świat kredką

Zapomnieć o zmartwieniach jak dziecko (chciałbym, ha)

Sam sobie sterem — żaglem, okrętem (sam sobie)

Wpadam w pętlę

A ty zapytaj siebie — kim jesteś

Yo, to Emadea, 2019, WCK squad crew killa

Janjaron na bitach

Sprawdź to dziwko, sam sobie, sam sobie

Mamy to