Bamboleo, Bambolea - Maryla Rodowicz

Oto znów pragnę wam zaśpiewać o takiej miłości

Co jak piorun trafia cię i rozpala się w lot, aż do białości

Kiedy on zwie się Bamboleo, Bambolea ona

Całą noc po gitar wtór marynarzy chór

Śpiewa im, śpiewa im, śpiewa im, śpiewa im:

Bamboleo, Bambolea, w waszych oczach blask miłości lśni

Bamboleo, Bambolea, nikt nie umie tańczyć tak, jak wy…

Co potem było, co?

On ją odepchnął i na pokład wsiadł z nim

I na tańcach więcej już nie widział nikt

W przystani tej i w porcie tym

Ktoś powie: wielka rzecz?

A mnie okrutnie przerwanego tańca żal…

W małej przystani otoczonej szumem fal

Wciąż widzę ich i śpiewam im

Bamboleo, Bambolea, w waszych oczach blask miłości lśni

Bamboleo, Bambolea, nikt nie umiał tańczyć tak, jak wy…

Co potem było, co…

Bamboleo, Bambolea, wasze ślady zatrą grzywy fal

Bamboleo, Bambolea, tak mi przerwanego tańca żal!