Więc Kto - Maryla Rodowicz

Więc kto, kto jak nie my

W zielone oczy szkolnych bogiń wierzył święcie

Więc kto, kto jak nie my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

Więc kto

Kto jak nie my

W połowie którejś tam podróży

Nagle stanął

Więc kto

Kto jak nie my

Ze środka czarnej, nocnej burzy

Krzyknął «mamo!»

I kto

Odstawi w końcu miecz i pług

I kto

Odpocznie jak odpoczął Bóg

I kto

Zgromadzi wszystkie dzieci swe

I w noc

Zaśpiewa im cichutko że…

Że ktoś

Ktoś tak, jak my

W zielone oczy szkolnych bogiń

Wierzył święcie

Że ktoś

Ktoś tak jak my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

I kto

Z kolegą dzielił chleb na pół

I kto

Budował własny pierwszy stół

I kto

W muzykę wierzył, deszcz i wiatr

I kto

Na głowie chciał postawić świat