Lacreme napulitane - Massimo Ranieri

Mia cara madre

Sta pe' trasí Natale

E a stá luntano cchiù mme sape amaro…

Comme vurría allummá duje o tre biangale…

Comme vurría sentí nu zampugnaro…

A 'e ninne mieje facitele 'o presebbio

E a tavula mettite 'o piatto mio…

Facite, quann'è 'a sera da Vigilia

Comme si 'mmiez'a vuje stesse pur’io…

E nce ne costa lacreme st’America

A nuje Napulitane…

Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule

Comm'è amaro stu ppane!

Mia cara madre

Che só', che só' 'e denare?

Pe' chi se chiagne 'a Patria, nun só' niente!

Mo tengo quacche dollaro, e mme pare

Ca nun só' stato maje tanto pezzente!

Mme sonno tutte nnotte 'a casa mia

E de ccriature meje ne sento 'a voce…

Ma a vuje ve sonno comm’a na «Maria»…

Cu 'e spade 'mpietto, 'nnanz'ô figlio 'ncroce!

E nce ne costa lacreme st’America

A nuje Napulitane…

Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule

Comm'è amaro stu ppane!

Mm’avite scritto

Ch’Assuntulella chiamma

Chi ll’ha lassata e sta luntana ancora…

Che v’aggia dí? Si 'e figlie vònno 'a mamma

Facítela turná chella «signora»

Io no, nun torno… mme ne resto fore

E resto a faticá pe' tuttuquante

I', ch’aggio perzo patria, casa e onore

I' só' carne 'e maciello: Só' emigrante!

E nce ne costa lacreme st’America

A nuje Napulitane…

Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule

Comm'è amaro stu ppane!