Głosy - Mezo

Chcesz być martwym bohaterem czy człowiekiem sukcesu?

Chcesz zrobic karierę czy być męczennikiem jak Jezus?

Chcesz poznać prawdę, a nie bzdurne akty prawne?

To co powiem będzie może politycznie niepoprawne

Ciężko strawne dla tępnych mas żyjących tutaj

Minął twoich błędów czas, ja ci pomogę, posłuchaj!

Straszyli cię Bogiem rodzice w domu

W szkole opowiadano o utopijnym świecie komun

Jak być jednym z milionów i za miliony cierpieć

Jak zamiast korony na swą głowę wkładać ciernie

Jesteś skrzywiony przyzwyczajeniem do tych prawideł

Widzę, że w swoim życiu chcesz być tylko widzem

A nie grać główne role i rozdawać karty

Ja ci powiem, powiem ci co to prawdziwy artyzm

Gdy coś nie jest zgodne z twoim interesem bądź anty

Litość, ugoda są przestarzałe jak antyk

Na nic twój pot u skroni, twój heroizm

Możesz dwoić się i troić, słabych świat kroi

Nie chcesz stać się ofiarą, musisz stać się katem

Albo wybuchniesz jak wulkan albo wygaśniesz jak krater

Ilu ludzi jest tylu chętnych na twoje miejsce

Im bardziej jesteś łagodny tym masz szanse mniejsze

Świat to wojna, na wojnie nie gra się czysto

To ciągła rywalizacja, spójrz na rzeczywistość

Czy władzę sprawują ludzie najuczciwsi?

(nie)

Czy scenę okupują najlepsi emsi?

(nie)

No właśnie poznaj co to faul, co to fałsz

(poznaj szczęście) oddaj mi swą duszę jak Faust…

Słyszysz głos (nie ma ciszy) słyszysz głos, słyszysz go (go)

I nie uciszysz go

Wczoraj przed klubem stałeś, myśląc że jesteś twardy

Przeklinając jak debil, zamykałeś drzwi od Audi

Opcja constans, ona młoda ty po koksach

Chciałeś pokazać że rządzisz by ona poszła

Taki kaprys, zachowanie durne i bez nazwy

Ty kasy masz na styk a mentalność gwiazdy

Powiedz, czego chciałeś, (?)

Nazbierało Ci się trochę, chyba czas na spowiedź

Wczoraj przed klubem stałeś, dziś w kościele klęczysz

Wyznania przegranego, odcinek pierwszy

Ty, ukryty w mieście, krzyk, robisz hałas

Chciałbyś pochłaniać świat, by mieć wszystko na raz

A dziś oddałbyś wszystko by móc spędzić z nią przyszłość

Ta jedyna bliskość nie pozwala Ci iść stąd

To jest głos co przychodzi gdy opadną nerwy

To nadzieja, wiara, miłość i nieba błękit

Dopuść mnie do głosu albo sobie odpuść

Bronisz wejścia do serca jak twierdza (?)

Głos, wisząca siła zaszczepiona wewnątrz

Wybór, suma impulsów płynąca z zewsząd

Taki byłeś twardy, los podmienił Ci karty

Chciałeś być anty, od tatr po Bałtyk

To napięcie się gromadzi w powietrzu wisi

To jest głos, słyszysz go, nie ma ciszy