Los - Nürnberg

Нас нарадзілі забіваць адзін аднаго

Нас зусім не навучылі любві

Мы не маглі гэта стрымаць

Наша сэрца — механізм, супакойся, мы жыццё пражылі

Усе словы прыгнятаюць нас:

Яркі колер з тваіх воч растварыўся, знік і так раптоўна

Мы паляцелі ў нікуды

Але побач са мной ты — невядомае ўсё так цудоўна

Не ўбачыш вачыма

Ды не зведаеш страх

Пакуль трымаем наш лёс

У гэтых брудных руках

Што я магу прапанаваць?

Толькі раю каб маглі мы зрабіць павольны крок складаны

Наш кожны шанец — гэта шлях

Да душы яго няма, там у нас даўно старыя раны

Усе твае спробы адхіляліся:

Хацелась кінуць цела назаўжды ў гэты цёмны кут

Мне працягні сваю далонь —

Будзем бегчы ў нікуды, і ніколі нас там не знайдуць