Karwoski - Pablopavo i Ludziki

Powtarzamy rytmy, ryty uśrednione

Powtarzamy rytmy, rytmy są z gestów

Rytmy są z gestów i odruchów, taki chów widocznie

Kieliszki kawy, lufki, domówki, żarty

A każdy żart głupi jak drewniane pięć złotych

Udajemy świty, udajemy koty, potem do roboty

(Ref.)

A przecież stoisz taki młody, taki młody

I podchodzi dziewczyna i pyta: czy mogę od pana ogień?

A Ty wiesz, że to niegramatycznie i tylko popiół masz

(od pana ogień)

I podchodzi dziewczyna i pyta czy mogę od pana ogień?

A Ty wiesz i tylko popiół masz

Przegrywamy bitwy, by wygrywać wojny

Ale nie wiadomo, kiedy te się kończą

Uznajemy zatem, że to zawieszenie broni

Nic się nie broni, goni nas czas

Poklepuje w zmarszczki gorzkie piany piw

Prawdy jak cukierki zawinięte w fałsze

Wyparte farsze, o, wyparte farsze

(Ref.)

A przecież stoisz taki młody, taki młody

I podchodzi dziewczyna i pyta: czy mogę od pana ogień?

A ty wiesz, że to niegramatycznie i tylko popiół masz

(od pana ogień)

I podchodzi dziewczyna i pyta czy mogę od pana ogień?

A ty wiesz i tylko popiół masz

Powtarzamy rytmy, hit me baby one more time

Łapiemy się na blichtry, udając, że to ironicznie

Ślicznie się snujemy, w świetle latarni

Marni, ale jeszcze nie zmarli

Parlibyśmy na przód

Tylko gdzie przód, a gdzie spód?

Tylko gdzie przód, a gdzie spód?

(Ref. x3)

A przecież stoisz taki młody, taki młody

I podchodzi dziewczyna i pyta: czy mogę od pana ogień?

A ty wiesz, że to niegramatycznie i tylko popiół masz

(od pana ogień)

I podchodzi dziewczyna i pyta czy mogę od pana ogień?

A ty wiesz i tylko popiół masz