Świat się pomylił - Patrycja Markowska

Każdy deszcz, każda noc, nagi księżyc, jego czuły wzrok

Zapach traw, ciepło dni

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Radzę sobie świetnie — przecież wiesz

Tylko w snach powraca myśl, że…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Pierwszy śnieg, uśmiech mój, dźwięki miasta, kolor snów

Jego szept, każdy świt

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Tylko morzu mogłam zwierzyć się, jak złamana w głębi jestem…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Powiedz, że — kiedyś uda się, uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk

Tam na dnie został twój ślad głęboko tam wciąż twoja uśmiechnięta twarz

Tam na dnie został twój ślad i wielki żal bo świat się pomylił

Świat się pomylił…