Wielkomiejski sznyt - PIH, Borixon, Kaczor

Cały czas to ten sam styl, to ten wielkomiejski szyk

Ciemnych ulic brud i syf do ostatnich naszych dni

Cały czas to ten sam styl, to ten wielkomiejski szyk

Ciemnych ulic brud i syf do ostatnich naszych dni

Cały czas to ten sam styl, to ten wielkomiejski szyk

Ciemnych ulic brud i syf do ostatnich naszych dni

Wracam z pracy, garnitur na wieszak, krawat prasuję

Pasta do butów na wierzchu… wiesz, że żartuję

Znów na ulicę wrzuciłem nowy drug

Na komendzie oddech lampy pali mi twarz

Pies się sili, jakby miał wysrać gniazdo jeży

Pniemy się w górę, w siłę rośnie nasz reżim

Na kolejną dziuplę zrobili dziś nalot

Ten szajs jest wszędzie, liczby nie kłamią

Królowa nauk jest jak autostopowiczka

Czuję na podbrzuszu ciepło jej policzka

Płynę jak Wisła, z gór prosto do morza

Jak Tyson — będę ją ruchał, aż mnie pokocha

Bez focha, bez faux pas, udaje dziewicę?

To proste, jak papier, kamień, nożyce

Warto przeżyć życie, dla takiej śmierci chwil

Nie grozi nam z komercją żaden pierdolony flirt

To wielkomiejski sznyt, zna to każde miasto

Pih i nawijka, jak chleb i masło

Czapka założona trochę na opak

Muzyka osiedli, dobry-zły chłopak