ODE - Safi

Ik weet niet hoe ik tot u doordringen kan

Ik dacht — misschien moet ik het maar gewoon zingen dan

Ik tracht — zo de juiste woorden te vinden…

Om te beschrijven wat ons onafscheidelijk maakt

Zonder uw liefde ga ik dood, kan ik nooit leven

Ge maakt me zo fucking onzeker

Tot die emoties mij opvreten

Maar ik ga door tot mn organen opgeven

Ik geef me nog lang niet gewonnen, nee

Tel elke zegen en draag elke zonde mee

Vraag me niet langer meer af of ge om me geeft

Misschien zie’de me weer graag als ik onderneem en potten breek

Ik wou u overtuigen van m’n passie, m’n liefde, m’n loyaliteit, m’n… visie en

kwaliteiten

Ik ben trouw maar uw ogen vallen snel op een ander

Ge snakt steeds naar iets nieuws, wel, ge hebt de touwtjes zelf in handen dus…

Ge maakte me famous

Verslavend en dangerous

Ik was zo high en alles werd vanzelfsprekend

Ik gaf aan u, gij gaf me terug, maar ik wou meer

Zo ging het heen en weer, tot ge uitgekeken waart op mij en mij deed

Geloven dat het over was, maar ik kon m’n plaats nog niet afstaan

Probeer me in m’n hemd te zetten, ik trek me er niks van aan

Maar geef me bloot (uh)

Op elke noot (uh)

Elke zin, elke maat, elke flow (uh)

Maar ik…

Ik weet niet hoe ik tot u doordringen kan

Ik dacht — misschien moet ik het maar gewoon zingen dan

Ik tracht — zo de juiste woorden te vinden…

Om te beschrijven wat ons onafscheidelijk maakt

Zonder uw liefde ga ik dood, kan ik nooit leven

Ge maakt zo fucking onzeker

Tot die emoties mij opvreten

Maar ik ga door tot mn organen opgeven

Ik geef me nog lang niet gewonnen, nee

Tel elke zegen en draag elke zonde mee

Vraag me niet langer meer af of ge om me geeft

Misschien zie’de me weer graag als ik onderneem en potten breek

Ik geef me nog lang niet gewonnen, nee

Tel elke zegen en draag elke zonde mee

Vraag me niet langer meer af of ge om me geeft

Misschien zie’de me weer graag als ik onderneem en potten breek

Ik geef u alles wat ik heb, elke seconde van m’n tijd

Maar ge duwt me telkens weg, het is een wonder dat ik blijf

Elke druppel zweet, elke druppel inkt uit m’n pen

Ik vind mezelf heruit tot ik niet meer kan zien wie ik ben

'k Had niks te verliezen eerst en de weg omhoog leek niet meer dan een ladder

Althans tot ik bovenaan stond met hoogtevrees om te vallen

'k Werd met m’n rug tegen de muur gezet en wou die muur slopen als een bulldozer

Maar ik had niet alles voor u over, enkel als mezelf kon ik terugkomen

'k Gaf een hele plaat in een nette hoes

Met daarop alles wat van m’n lever moest

'k Voelde me nodig en dan weer niemand

Vervloekt door de erkenning die ge niet gaf

Het mes snijdt aan twee kanten

Beiden even diep want ge geeft kansen

Geeft me een podium, da’s m’n opium

Maar toch voelt het alsof ik geen kans heb

Hoeveel hits, like clicks, fans, streams,… voor dat bodemloos gat gevuld wordt?

Hoelang voor ik inzie da’k misschien ook zonder u zou kunnen zeggen da’k geluk

vond

Iedereen speelt mee en speelt vals

Als een niet-gestemd instrument

Ik klink defen-sief, ik ben geen simpel mens

Geloof mij, da’s m’n diepste wens: 'gewoon zijn'

Maar ge stroomt door mijn aderen…

M’n longen ademen…

U alle 24 uur in een dag, dagelijks

De ironie van winnen is uzelf erin verliezen

Maar als ik zou moeten kiezen

Dan geef ik me nog

Lang niet gewonnen, nee

Tel elke zegen en draag elke zonde mee

Vraag me niet langer meer af of ge om me geeft

Misschien zie’de me weer graag als ik onderneem en potten breek

Ik geef me nog lang niet gewonnen, nee

Tel elke zegen en draag elke zonde mee

Vraag me niet langer meer af of ge om me geeft

Misschien zie’de me weer graag als ik onderneem en potten breek