İnsan Gelir İnsan Geçer - Sena Şener

Bir muammada buldum kendimi

Bilmediğim elleri aşar bendimi

Dokunur bana, yalnızlığıma

Sıkıca sarar tütününü

Hiç esirgemez kötü sözünü

Dokunur bana, sakladıklarıma

Özenle dokunmuş bir kilim

Uzandım dizlerine

Özüyle çakışmış ben kimim?

Kimim ki uzandım gizlerine?

İnsan gelir, insan geçer

Çık hücrenden, ruhun’ göster

Ya da en tepesinden

Bana hep baktığın yerden, düş

Korkaklığın pınarından

Ekinsiz bostanıma, düş

Kollarıma

Dokun bana, korkularıma

İlmik ilmik bilir beni

Ama anlatmaz bana derdini

Dokunur bana, sancılarıma

Melankolik yazı güzü

Belki yalan sazı sözü

Dokunur bana, sakladıklarıma

Özenle dokunmuş bir kilim

Uzandım dizlerine

Özüyle çakışmış ben kimim?

Kimim ki uzandım gizlerine?

İnsan gelir, insan geçer

Çık hücrenden, ruhun göster

Ya da en tepesinden

Bana hep baktığın yerden, düş

Korkaklığın pınarından

Ekinsiz bostanıma, düş

Kollarıma

Dokun bana

Yerim bir, göğüm bir, canım bir seninle

Yerim bir, göğüm bir, canım bir seninle

İnsan gelir, insan geçer

İnsan gelir, insan geçer