Með Jötnum - Skálmöld

Æsist jötunn, eðlishvöt

Oss frá glötun bjargar

Rífur göt á feld og föt

Flensar kjöt og sargar

Skriðjöklar gnauða og skrafa í myrkrinu

Skjálfti um höfðana fer

Koma þau skríðandi úr kafi

Kafloðin skrímslin úr hafi

Bryðjandi grjótið og bergið og þúfurnar

Brestur í öllu sem er

Stætt er þá engum á ströndum

Storknað er blóðið á höndum

Ver oss vökull

Vatnajökull

Dansar dátt mey

Dyrhólaey

Vaknar í látunum vinur úr dvala

Og veður í óvinaskaut

Hann er með konu á herðum

Hér vinnur bóginn á sverðum

Stafnum í jörðina stingur hann hamrammur

Stökkva þá dýrin á braut

Brotnaði risinn úr bergi

Berserkur hvikar nú hvergi

Skelfur jörð

Skelfur þar jörðin er skellur

Skaftið á hraunlagðar hellur

Stendur vörð

Stendur hann vörð þegar steðjar að hætta

Hann stendur með okkur og fellur

Falla lauf

Falla þá laufin að foldu

Frjósa lík saman við moldu

Birtan dauf

Birtan er dauf þegar bardaga lýkur

Þar bíða þau tvö sem að þoldu

Brotnar sjór

Brotnar þá sjórinn á bergi

Bátarnir þoldu víst hvergi

Hverfur mór

Hverfur af mórinn en hvitslegin björgin

Víst hvíla á eldgömlum mergi

Kólnar blær

Kólnar svo blærinn og kreppir

Kverkunum risinn ei sleppir

Losna klær

Losnar um klær þegar lífið út fjarar

Og Loki þá óvininn hreppir

Halda bönd

Halda þau bönd er við hnýttum

Heiðrum þær stundir er nýttum

Jötnahönd

Jötna- með hönd var þar járnstafur reistur

Í jarðvegi lenti hann grýtt um

Sofna börn

Sofna loks börnin er sekkur

Sólin við fjarlægar brekkur

Bæjartjörn

Bæjarins tjörn tekur blásvartan skugga

Er bergrisinn úr henni drekkur

Jötnahönd, járn- með vönd

Jökull skelfur, freyðir strönd

Jafnan halda engin bönd

Jötnahönd, jötnahönd

Jötnahönd, járn- með vönd

Jörðin opnast, sökkva lönd

Jakar íss við sjónarrönd

Jötnahönd, jötnahönd