27 X - Steven

Zaraz 21 rok, ja stoję w miejscu

Zamiast kolejny wielki krok, stale ufam szczęściu

Zawodzę się, też biorę wdech, nie ufam sercu

A powietrze dookoła pachnie, jak po deszczu

21 mam na karku zaraz, chyba spoko

Choć nie smakuje jak kiedyś naraz piłka i alkohol

Te plany, żeby zabić w sobie dziecko — przeszły obok

Między nami nie ma zwady, sympatia przeszła obok

A gadam jak Pezet w «Nie jestem dawno»

Nie spoczywam na laurach, bo tylko weźmie mnie to na dno

Badam teren, czy w to wejść, czy może już nie warto

Adnotacje pod mym życiem sam zapiszę, zanim padnę na pysk

Ten projekt to może być przełom

Bo się dzielą mi emocje, odkąd paru z was to wzięło

Rozdzielam je na takty, to nie strzał na jeden sezon

Sam nie wierzę, może to nareszcie czas, żeby tam być…

Cienka linia między mną, a nimi na stałe jak blizny

Parę ich mam, 20 lat i chyba skillsy

Obycia w rapie brak, paru kumpli przez teledyski

Z paroma nie gadam, zamotały ich zbyt siksy

Twardy jak obsydian, wylej lawę na dłoń

Jak masz coś w sobię kryć, mów tą prawdę na głos

To, co zaniedbałem przez 20 lat przepadło dawno

Pare dziewuch, pare szans i sporo hajsu poszło na dno

A gadam jak Haju w «Otwieram skrzydła»

W oczach jedynie błysk mam, nie dla mnie jest modlitwa

Ostatni raz mam okazję, żeby coś wygrać

Wszystko dla mnie, to jak pieprzona gonitwa.

21 i niespełnione ambicje, zaraz

21 i niespełnione ambicje, zaraz

3 razy tyle przed nami, a popadamy w marazm, hipokryzja

Brak nadzieji — wasza jedyna wiara…