İntihar Gibiydi - Tankurt Manas, Burak Alkın

Griden halliceyiz fakat siyahtan karanlık

Bi yanım kal diyorda diğeri, gitmekte kararlı

Kapandım, kendi içime gören dese de zavallı

Seni sevmek zor şu günlerde, sağlıma zararlı

Gri aslında çok cefakar bi renktir

Seni sevmek için kendimden fedakarlık ettim

Azaldım, yok oldum, ne sen oldun ne fark ettin

Seni bi kez kazandım sonra defalarca kaybettim

Başkalarının hayatında mutlu olucaz demiştin

O an azrail gökten inip, kursağıma erişti

Yetiştim, bir enkazı kurtaramam demiştim

Demiştim sen olmayan seni ben yapamam değiştin

O gün kainat sustu ve bana karışmadı

O gün bi adam defnedildi ölmedi bakışları

O gün bi seni kaybettim bi ben alışmadım

Bazen bi şarkı olmak bi kadına yakışmalı

İntihar gibiydi sırt dönüşün

Ne garipti öyle bu seni son görüşüm

Yol musun?

Sırat mı?

Seni sır tutup hiç aldım

Azaldı inancım.

Yazmak artık ilaç mı?

Keşke demiyorum da beni anlasaydın birazcık

Seni aklımdan çıkardım da kalbim hala inatçı

Sevmek artık yarım gelir yanında yanım değil

Yakınlar uzak olur da hep uzaklar ağır dimi?

Üflüyorum bi şarkıya sarıp seni

Cehennem de olsa yerin bi şekilde çağır beni

Affetmek erdemdir, kahretmek başka

Kaybetmek acıtınca geç kaldık baştan

Yaram derin açma, tabi kolay gibi kaçmak

Kıskanmak, hırs yapmak yakışmalı bi aşka

Bi yere varamadığını bilemezdim koşmadan

Koşmak sorun değilde sen olmayanı zorlamam

Hiç olmadık dakikanda gözün dalsın boşça bak

O gemi hiç dönmeyecek o yüzden hoşçakal

İntihar gibiydi sırt dönüşün

Ne garipti öyle bu seni son görüşüm