Wondermooi - The Scene

Altijd zou ik je willen zien zoals je daar nu staat

In het lage herfstlicht, met een blik die niets

Verraadt

Naakter dan je zonder kleren ooit zou kunnen zijn

En oog in oog met god weet wat, ver weg van fel

Venijn

En de hemel geeft, de hemel neemt

Het komt zoals het komt

En de stem van ons protest is snel verstomd

Want jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet

Wondermooi, zo vaak zie ik dat niet

Wondermooi en de hemel, de hemel…

Je lange slanke vingertoppen tikken op m’n mouw

Je rookt en kijkt nu wel ver weg, maar ik blijf dicht

Bij jou

Vandaag is het een zware schaduw die ons samenbrengt

Maar weet dat ik je liefheb, weet dat ik je vertrouw

En de hemel geeft, de hemel neemt

Het komt zoals het komt

En de stem van ons protest is snel verstomd

Maar jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet

Wondermooi, zo vaak zie ik dat niet

Wondermooi, en ik vergeet niet

Wondermooi en de hemel, de hemel…