Liv Ætte Dauen - Too Far Gone, Øyving Elgenes, Martine

Han va en særing

Som bestandig har rætt

Når følk va samla i lystig lag

Skoilln diskuter besætt

Hans favoritt blant emna, va itj av de små

En diskusjon om livet

Om det va nå ættepå

Det va diskusjon om livet

Om det va nå ættepå

Liv ætte dauen

Han trudd itj nå på det

For at han skoill få opp auan

Så mått et under skje

Vess vår Herre plutselig en dag

Sendt’n en mail

Skoilln vær den førsten

Te å innrøm at han tok feil

Uansjett kor my dæm prøvd på

Å få kailln te å sjå

At vi må vårrå åpen for ting vi itj forstår

Når han ropa høgast, va overbevist

Sto hardt og fast bestemt på si mening heilt te sist

Sto hardt og fast bestemt på si mening heilt te sist

Liv ætte dauen

Han trudd itj nå på det

For at han skull få opp auan

Så mått et under skje

Vess får Herre

Sendt’n en mail

Skoilln vær den førsten

Te å innrøm at han tok feil

Han skull vær den førsten

Te å innrøm at han tok feil

Med skylappa for auan så dauan

Der træfftn på han tykje med ein mail

Den mailn som fekk va fra oven

Der sto det kvart på kvitt: «du tok feil»

Liv ætte dauen

Ha ntrudd itj nå på det

For at han skull få opp auan

Så mått et under skje

Vess vår Herre plutselig en dag sendtn en mail

Skoilln vær den førsten den førsten

Te å innrøm at han tok feil

Ja han skoill vær den førsten

Te å innrøm at han tok feil