Det Som Var Haukareid - Windir

HѓҐyrde nѓҐke so i skogen va, ondra meg pao kѓҐ ditta va,

i skjine ao maon va ra nѓҐke eg saog, nѓҐke so leea seg i skogen vaor.

Traska ondrande opp fѓ ѓҐ sjao ken da va.

Da vakkje nѓҐken, men nѓҐke ra va.

Eg kjende ri va rar, men utn ѓҐ kjenna.

Eg hѓҐyrde ri va rar, men utn ѓҐ hѓҐyra.

Eg saog ri sto rar, men utn ѓҐ sjao.

Eg fѓlde instinkte ѓҐ innѓve eg for.

Ke konne ra vera, Haukarei va vaor?

KѓҐr ai gran va so sjeli ti fѓrfedredn (mi fѓle kѓҐrt ait skritt du teke)

KѓҐrt ait kratt va so ai prѓva (tanke ѓҐ sinn e dѓЎ ain ao vinne)

KѓҐrt ait glimt ao maon va so nye visdѓҐm (visdѓҐm e makt)

KѓҐrt ait bѓks va so ѓҐ utvia herredѓme ѓҐ maira ska ru fao).

Itte ai stond eg stѓҐgga fѓ ѓҐ sjao, her va alt eg konde drѓҐyma om ѓҐ fao.

Ditta vakkje Haukarei eg va vande me ѓҐ sjao, men ait rike eg no skolde fao