Saat Dört... Yoksun - Zülfü Livaneli

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün, daha ertesi

Ve belki kim bilir?

Kitap okurum

İçinde sen varsın

Şarkı dinlerim içinde sen

Oturdum ekmeğimi yerim

Karşımda sen oturursun

Çalışırım, karşımda sen

Oturdum ekmeğimi yerim

Karşımda sen oturursun

Çalışırım, karşımda sen

En güzel deniz

Henüz gidilmemiş olandır

En güzel çocuk

Henüz büyümedi

Büyümedi

En güzel günlerimiz

Henüz yaşamadıklarımız

Ve sana söylemk

İstediğim en güzel söz

En güzl söz

Henüz söylememiş olduğum sözdür

Olduğum sözdür

O şimdi ne yapıyor?

Şu anda şimdi, şimdi

Evde mi, sokakta mı?

Çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?

Kolunu kaldırmış olabilir, hey gülüm

Beyaz kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi

O şimdi ne yapıyor

Şu anda şimdi, şimdi

Belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor

Belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir

Her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren sevgili canımın içi ayaklar

Ve ne düşünüyor, beni mi?

Yoksa ne bileyim

Fasulyenin neden bir türlü pişmediğini mi?

Yahut insanların çoğunun neden böyle bedbaht olduğunu mu?

O şimdi ne düşünüyor

Şu anda şimdi, şimdi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün

Daha ertesi

Saat dört, yoksun

Saat beş, yok

Altı, yedi, ertesi gün

Daha ertesi

Ve belki kim bilir?

Kim bilir?