Avare - Allame

Avare bu hâlim yar

Ve cevapsız sorular şina-nay-nay

Sükûtu erdem bilmiştim, kelamı unuttum

Canım henüz üstümdeyken dost selamı okuttu

İçim ateşten felak, ipin üstünde baruttum

Ne biçim şen meram dilim belana yakut tabuttur

Uzayda yalnızdım, atmosferinde katil

Yüreğimde hiç uygun yer yok, kinle doldu zati

Gezdim ruh vari, çıldırmama ol mani

Gör: Sabır taşım parçalandı, şimdi bi' kum saati

Yiğit kılıca, şair acıya kalmaz harman

Toprağın dili denizler, eli orman, öfkesi dağdan

İnsanın içi virüsten, dışı metal ve beyni yağdan

Huzurum karşılığında ömrümün yarısı armağan

Medeniyetin çarpık ilişkisi ve sonuçları

Fikir babalarının yapay seratonin çocukları

Teknolojinin kusmuğundalar, yüzleri flu

Görüntüde robot insanlar ve hızlı parmak uçları

Ruhum karanlıktan çık!

Bu artık senden tek ricam

Hayatın pis yüzünde güller açar körpe mecal

Bir derdi bine dönüştürür düşünmek kurcalama

Bırak lan öyle kalsın, topallıyor zaten gölgede can

Yaşlansam da kalbimdeki çocuk büyür

Mantığım ve duygularımın çatışmasının eşsiz ürünüyüm

Yüksek olasılıkla farkındalık olur en kötü günün

Masumiyet iflah olmayan bi' köpek gibi terk edip ölür

İçim içimi kemiriyor, düşünmekten bitabım

Zaman düşman bana, sürekli olamadık mutabık (Hayır!)

Uyku çoktan haram oldu, cehennem merakım

Yaşamlarını unutur kaybedenler verirlerken akıl

Nihai arzum öldürmek bu zatı

Benimle mutlu olma, gidicilik konum, bitirmek maruzatım

Hor görme terk edenleri, bi' nedeni vardır elbet

Vicdanım sen dışında işitmiyor hiç ahuzarı