Isçi Marsi Dervisan - Cem Karaca

Hava döndü işçiden esiyor yel

Dumanı dağıtacak yıldız poyraz başladı

Bu fırtına varın ki süt limanlığa bedel

Bahar yakın demek ki mevsim böyle kışladı

Hava döndü işçiden ediyor yel

Tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark

Ve durdu muydu bir gün bu kör avara kasnak

Bir zinciri yitirenler bir dünya kazanacak

Sen de o dünyadansın sınıfım insafa gel

Hava döndü işçiden esiyor yel

Köylüler uykusunda döndü dönüyor sola

Güne bakıyor bebek büyüyen yumruğuyla

Başaklar geberdi baş baş koydular bu yola

Şaltere uzanıyor tanrıya uzanmış el

Hava döndü işçiden esiyor yel

Senlik benlik bitip de kuruldu muydu bizlik

Asgari ücret değil, hür ve günlük güneşlik

Bir Türkiye olacak aldığım son gündelik

Kalıp kalkacak yine de bilince zalim sen

Hava döndü işçiden esiyor yel

Tarihle yürüyenler tarihle adım adım

Safları sıklaştırın tarihle hırslanalım

Lakin hızlandık derken komuta atma sakın

Başları bozuklar var şimdi bize tek engel

Hava döndü işçiden esiyor yel

Sanki Ferhat' sın işçi günün senin gelecek

İndir külüngün indir de şu karanlığı del

Del ki dağlar ardından önümüze bir çiçek gibi açsın

Aydınlık tekmil olunca tünel

Hava döndü işçiden esiyor yel