KŁY - Don&RL9, Cleo, Donguralesko

Sen to kuzyn śmierci

Więc mam sny w pamięci

Widzę w nich ziemię bez nas

Pustka i ruiny miast

Splatamy w korpo na szyi swój sznur

Depczemy ziemię dla złota i skór

Wznosimy mury z tektury i kast

Niesiemy wojnę za ropę i gaz

A gdyby ekran zgasł?

(zgasł)

Co zrobisz z martwych miast?

(miast)

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Od zarania dziejów topimy świat w ogniu i krwi

Litania zbrodni i win, pozłocą w mroku się tli

W oku lśni serce próżni, sieć nie znosi różnic

Nienawiści kuźni, bliźni na bliźniego bluźni

Muzyka miast, nienawiść mas, patrzy na to dr.

Faust

Na murach «Jude raus», tlenu łapie z trudem haust

Ile kłów jest w nas, ile tych słów na wiatr

Wrócił znów ten strach, szczekanie psów po wsiach

Bies ma klucz do szczegółów, człowiek ma zmysł do algebry

Płoną głowy, płoną słowa, płoną katedry

Oni wciąż myślą, że są centrum kosmosu

To nowe stadium idiotów, nie widzą magnum ignotum

Pycha to zwiastun kłopotów, wrócił pastuch narodów

Dyktatura ciemniaków podsyca walki robotów

Ciągną się za włosy, tonąc w bagnie na planszy prastarej gry

Czy to diabeł jest zły, czy my?

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Gniew znów hejtem męci krew

Gotuje w bestii

Zniszczy nas wrogość bez dna

To stan w którym pies zjada psa

Ze strachu nam rosną pazury i kły

Samotni jesteśmy, rodzimy się z tym

A gdyby zostało na ziemi nas stu

I tak byśmy rwali swe gardła na pół

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)