Margit Hjukse - Gåte

Hjukse den stoltast gard i Sauherad var

— Tidi fell meg long’e

Stolt Margit var dott’ri oppå den gård

— Det er eg som ber sorgji så tronge

Stolt Margit ho reidde seg til kyrkja å gå

Så tok ho den vegjen til bergjet der låg

Som ho kom fram ved bergevegg

Kom Bergjekongjen med det lange, kvite skjegg

Så skjenkte han i av den klårasta vin

«Drikk utor di, allerkjærasten min!»

Så var ho i bergjet åri dei ni

Og ho fødde søner og døtter tri

Stolt Margit ho tala til Bergjekongen så

«Må eg få lov til min fader å gå?»

«Ja, du må få lov til din fader å sjå

Men du må kje vere borte hot ein time hell två»

«Eg meiner det er Margit, eg hadde så kjær

Å kjære mi dotter, å er du no der!»

Men då kom Bergjekongen snøgt som ein eld

«Å kjem du kje heim at til borni i kveld?»

«Fare no vel då alle i min heim

No kjem eg aldri til dikkon meir»