Babam - Heijan

Bomboş bi' hayat ve yine masam süslü kadehlerle

Biraz demli kafam çünkü aklıma gelmişti babam

Saatlerce içtim, kendi halime güldüm

Vazgeçtiğim insanlardan biriydi çünkü babam

Tuhaf değil mi?

Şimdi sarhoşum, kulakların çınlasın baba

Bi' hayli yorgunum ve tutmadığın ellerimden dökülüyor nefret

Bir defacık olsa bile oğlum de, benim, ben

Kaçıncı kadeh böyle?

Gözlerim hep kan kuyusu,

Onca zaman geçti, di mi?

Belki beni de unuttun

Bir defacık olsa bile, gel, kokunu unuttum

Hasretinden içtiğim kaçıncı kadeh?

Bilmiyorum

Çocukluğumu kaybettim, telafisi sokaklarda

Gençligimse hep duman altı, bi' ufak güzel kafam

Ha, bir de gönül yaram, onu hiç sorma babam

Avutuyodum kendimi ben, ilaç olur belki zaman

Bi' parça yeşil bitki derdime dermandı bazen

Bazense mutluluk eksikti mavi gökyüzünden

Lakin hiç biri sen değil, senin yerin başka bende

Sen giderken hayatımı sikti attı bu dert, keder

Bi' parça yeşil bitki derdime dermandı bazen

Bazense mutluluk eksikti mavi gökyüzünden

Lakin hiç biri sen değil, senin yerin başka bende

Sen giderken hayatımı sikti attı bu dert, keder

Ne yazdığımı bilmiyorum, tek bildiğim yoksun yazdığım, babam

Ve lakin mutluluktan yoksun, hiç tebessüm ettiğini görmedim lan

Anlamıyosun, yanındayken özlemek nedir biliyor musun?

Çok severdi sigarayı sararken, öylece izlerdim

Gecenin her saati, çayla, türkü söylerdi

Gözlerime baktığımda kafamı önüme eğerdim

Bilirdim huyunu çünkü sinirlenir, döverdi

Ve lakin hayat böyle aktı, gitti gözlerimden

Bi' gün olsun görmedim güldüğünü

Ah, bi' bilsen ne maymunluklar yaptım

Eser yoktu bir gülüşten, derdi neydi merak ettim

Neden nefret etti benden?

Anladım

Sevmeyecek, rüyalarıma girmeyecek

Yıllarca beklesem de oğlum deyip öpmeyecek

Adına yazdığım bu parçayı bilsem ki dinleyecek

Oğul tadında yazardım, çalınca of çekecek

Anladım, sevmeyecek, rüyalarıma girmeyecek

Yıllarca beklesem de oğlum deyip öpmeyecek

Adına yazdığım bu parçayı bilsem ki dinleyecek

Oğul tadında yazardım, çalınca of çekecek