Bahtımın Karası - Heijan

Yazacak pek bir şeyim yok aslında

Hiç kimseye bahsetmedim olanları

İçimde kalanları

Bırak böyle kalsın

Sonunda o gün gelir biter hasret

Ve tabi kavuşuruz yalanları

Anlamıyorum insanları her birinde ayrı maske

Aslında aynı derde içiyoruz da bahseden yok

Doldum iyice!

Ben nasıl anlatayım olanları

Kimselere konuşmadan biter miydi bu dert sence (ahhh)

Bu böyle olmayacak gözüm

İçim birikmişken bahsetmemek

Bu bildiğin zulüm

Oysa ne güzel sona ermişti sizin pembe dizi

Unutmuştuk olanları

Neden çıkıp geldi ki şimdi?

Vazgeç

Lan oğlum unut artık olanları

Her gün aynı derde içiyorsun da

Burada gülen var mı?

Herkesin solunda yarası

Önünde rakısı duruyor

Bir sen mi aşık oldun

Bahtımın karası!

Oooof bırakın da kanasın

Kanasın!

Sen nasıl bir yarasın

Bir sen mi aşık oldun

A bahtımın karası!

A bahtımın karası!

(x2)

Yolunu gözlediğim zamanları

Gözlerime baka baka

Anlattığın yalanları hatırla

Bitmeyecek bir sevdaya yelken açmıştık

Sense bir başkasının dalgasına boğuldun unutma

Şimdi çıkıp geldin

Ne diye bekliyorsun?

Aynı yalanları konuşup

Aynı sürüyü güdüyorsun da

Benimi yokluyorsun söyle!

Yer miyim bu kahpeliği (hee)

Şimdi nasıl böyle iyi mi?

Geldiğin gibi git

Burada alışmışım yokluğuna

Çok seviyorum

Eğer duymak istediğin buysa anlatayım

Kimselere anlatmadım olanları

Şimdi git de kafam açılmasın be

Sana mı dert yanayım

Her gece Karaköy`de bir meyhanede

Bazen abuk subuk olaylardan

Karakolda nezarette

Kimi zamansa mahallede bir köşede

Öyle böyle geçiyor günler

Sana ne bundan

Bir siktir ol git artık be!

Oooof bırakın da kanasın

Kanasın!

Sen nasıl bir yarasın

Bir sen mi aşık oldun

A bahtımın karası!

A bahtımın karası!

(x2)

Oooof bırakın da kanasın

Kanasın!

Sen nasıl bir yarasın

Bir sen mi aşık oldun

A bahtımın karası!

A bahtımın karası!

(x2)