Opowieść pewnego emigranta - Jacek Kaczmarski

Nie bój się, nie zabraknie.

To krajowa czysta

Ja, widzisz, przed wojną byłem komunista

Bo ja chciałem być kimś, bo ja byłem Żyd

A jak Żyd nie był kimś, to ten Żyd był nikt

Może stąd dla świata tyle z nas pożytku

Że bankierom i skrzypkom nie mówią - ty żydku!

Ja bankierem nie byłem, ani wirtuozem

Wojnę w Rosji przeżyłem, oswoiłem się z mrozem

I na własnych nogach przekroczyłem Bug

Razem z Armią Czerwoną, jako Politruk

Ja byłem jak Mojżesz, niosłem Prawa Nowe

Na których się miało oprzeć Odbudowę

A potem mnie — lojalnego komunistę

Przekwalifikowali na manikiurzystę

Ja kocham Mozarta, Bóg — to dla mnie Bach

A tam, gdzie pracowałem — tylko krew i strach

Spałem dobrze — przez ścianę słysząc ludzkie krzyki

A usnąć nie mogłem przy dźwiękach muzyki

W następstwie Października tak zwanych «wydarzeń»

Już nie byłem w Urzędzie, byłem dziennikarzem

Ja znałem języki, nie mnie uczyć, jak

Pisać wprost to, co łatwiej można pisać wspak

Wtedy myśl się zgodziła — niechcący być może

Żem się z krajem tym związał - jak mogłem najgorzej

Za tę hańbę zasługi — Warszawa czy Kraków —

Gomułka nam powiedział - Polska dla Polaków

Już nie dla przybłędów Pospolita R2ecz —

Wiesław, jak Faraon, popędził nas precz

I szli profesorowie, uczeni, pisarze

Pracownicy Urzędu, szli i dziennikarze

W Tel Awiwie właśnie, zza rogu, z rozpędu

Wpadłem na byłego kolegę z Urzędu

I pod Ścianę Płaczu iść mi było wstyd —

Czy ja komunista, czy Polak, czy Żyd?

Nie umiałem, jak on, chwały czerpać teraz

Z tego, że się z bankruta robi bohatera

Wyjechałem.

Przeniosłem się tutaj, do Stanów

Mówią - czym jest komunizm — ucz Amerykanów

Powiedz im, co wiesz, co na sumieniu masz

A odkupisz grzechy i odzyskasz twarz

A ja przecież nie umiem nawet ująć w słowa

Jak wygląda to, com — niszcząc — budował

I tak sam sobie zgotowałem zgubę:

Meloman — nie skrzypek, nie bankier — a ubek

Oficer polityczny — nie russkij gieroj

Ani Syjonista, ani też i goj!

Jak ja powiem Jehowie — Za mną, Jahwe, stań

Z tą Polską związanym pępowiną hańb!

Jak ja powiem Jehowie — Za mną, Jahwe, stań

Z tą Polską związanym pępowiną hańb!