Dochters - Marco Borsato

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoor ik een stem die heel zachtjes aan me vraagt

«Ben je al wakker, pap?

Kom je gezellig mee naar beneden?

Moet je straks werken of ben je vrij vandaag?

En ga je dan even met mij op stap?»

Oh, wat gaat de tijd toch snel

Gisteren nog zag ik haar voor het eerst, lag ze hier in m’n armen

Wat is ze mooi en wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds weer een beetje veranderd is

Maar hoe groot ze ook mag zijn

In mijn ogen blijft ze altijd klein

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoor ik de voordeur heel zachtjes opengaan

En val ik gerust in slaap, ze is thuis

Ik was 'r veel liever op gaan halen

Mar ze had me gevraagd of ik er niet wilde gaan staan

Ze vindt nu inmiddels haar weg naar huis

En oh, wat gaat de tijd toch snel

Gisteren nog zag ik haar voor het eerst, lag ze hier in m’n armen

Wat is ze mooi

Wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe ze steeds weer een beetje veranderd is

Maar hoe groot ze ook mag zijn

In mijn ogen blijft ze altijd klein

En soms, wanneer ik m’n ogen sluit

Lopen we samen op 't strand

Haar handje in de mijne

En dan zet ze de tijd even stil

Is het weer even net als toen

En heeft ze mij weer nodig

Ik hou haar vast

Zoals ze was

Ik hou haar vast

Kwart over zeven op zondagmorgen

Hoort ze mijn stem die haar zachtjes wakker maakt

«Vandaag is je grote dag»

Wat is ze mooi en wat staat de tijd haar goed

Ik knipper m’n ogen en zie hoe haar hart nu voorgoed van een ander is

Maar waar ze ook mag zijn

In gedachte is ze hier bij mij

In mijn ogen blijft ze altijd klein