Nağıl Danışma - Мири Юсиф, L-Mir

Yerlə gedir sənin qaş-qabağın

Yenə götürüb tüstü bu otağı

Bütün zənglər qayıdır cavabsız

Var çox sual, var çox sual

Bu həyat heç oynamadı nazınla sənin

Razılaşmır dostların etirazınla sənin

İşlərin gətirmir düz, axtarma səhvi özündə

Qapanma sən, qapanma sən

Bilirsən, əslində necə olur, dostum?

Bir adamı bəyənmirlər, amma tuturlar üstün

Sən hamıdan küsdün, sən əvvəldən düzgün

Amma başa düşmək istəmirsən, əyridir güzgü

Niyə əlini üzdün, de niyə gülmür üzün?

Həyatında axı görmüsən beləsin yüzün

Düzüm bir-bir qabağına, başlasın öz oynumuz

Yerimiz ayrı olsa da, bizim birdir suyumuz

Mənim üçün nağıl danışma

Görürəm gözlərin alışmır

Çalışma, heç çalışma

Səndə aldatmaq heç alınmır

Mənim üçün nağıl danışma

Görürəm gözlərin alışmır

Çalışma, heç çalışma

Səndə aldatmaq heç alınmır

Mən Bakıda doğulan, sıxlığından boğulan

Havasını misralarda əks etdirən bir oğlan

Sənin hər gün dinlədiyin qəmli mahnılar var

Məndə bir o qədər kəsilməyən ağrılar var

Nə olsun günəş həmin günəşdir, isidir, dəniz həmin

Niyə öz seçdiyin yolunda deyilsən əmin

Yağmasa yağış, göyqurşağı görünməz

Bir də dost sözü hecaya bölünməz

Heç nədən döyünməz bu ürəklər bir nəfəsdə

Hər iki nəfərə bir köynək, olmur qismət hər kəsə

Hey, nə isə gözümə gəlirsən bir təhər

Darıxma, dostum, hər çətinlik bitər

Çəkdiyin əziyyətin bəhrəsini görərsən

Biz çıxardacağıq əvəzini, görərsən

Yüz qat, yüz taxt, Yusqa, buz qat

Arzuların düz yanındadır, əlini uzat

Mənim üçün nağıl danışma

Görürəm gözlərin alışmır

Çalışma, heç çalışma

Səndə aldatmaq heç alınmır

Mənim üçün nağıl danışma

Görürəm gözlərin alışmır

Çalışma, heç çalışma

Səndə aldatmaq heç alınmır