Sahar Nazdik Ast - Mohammad Bibak

خندون بایه تبسم دروغ/قدم زنون توی بعدازظهرشلوغ

پدرازنداریش نمیگفت و حاشامی کرد/دخترکوچولوش ویتریناروتماشامیکرد

نگاه کن خونواده هاروکه میخرن شال/دیدن این صحنه هاقلب پدرومیکندازجاش

مادراشاددست بچه هاکیسه های کادو/پدرگفت این مال اوناست نه یه زیپای پالتو

امروزاومده تادخترشوراضی کنه/افسوس بایدبااحساساتش بازی کنه

پس به خونواده میگه 40 000دروغ/تاوقتی جیبش خالیه باچندرقاض حقوق

درگیرنگران وازهمه گیجتر/رفت به گذشته هاوحسرت بیشتر

روزایی که میگفت پولدارکاشکی باشم/ونزارم بچه هام مشکلی داشته باشن

اون تواوج بودنوفقطخوابشومیدید/حتی واسه رویاپردازی زمونه بالشوچید

چی بگم سیب زندگی ازتلخی پره/ازهواتازمین برسه 100تاچرخ میخوره

وحالایه پدرتنهاوغریب/نمیتونه باشه همه غم هاروحریف

مثل تک درخت بیابوناتنهاونحیف/چه بکنم غم همه ی حرفاموموتعریف

توکه ازشنیدن اینحرفابیزاری باز/توخودتوآیاحاظری بزاری جام

توکه سرگم شمارش هزاریهام/توخودتوآیاحاضری بزاری جام؟

نه منبایدبخرم حتی اگه زیروروشم/واسه اولین قدم پالتومو میفروشم

توی آژانس بی خوابیام تا2ی شب/بعیده این پولاواسه بچه هام کادوبشن

تاکی خونه همه بالباس ساده برو/حتی درختالباس نومی پوشن سال نورو

تمام هم سننامو میبینم که خوب وخوشن/نرسیدن به آرزوهام منومیکشن

ازهمه عالم وآدم حس بیزاری داشت/توکه میشنوی خدتومیزاری جاش

کینه ودادزدتوکه میشنوی اون بالایی/نکنه راست میگن که توهم خدای پولدارایی

ندااومدتویه آدم پایسته وپاکی/گرچه حرکتت مثل یه کرم آهسته وخاکی

ولی صبرکن این کرم پروانه میشه/من که منتظرم چراهیچ دری روم بازنمیشه

وحالایه پدرتنهاوغریب/نمیتونه باشه همه غم هاروحریف

مثل تک درخت بیابوناتنهاونحیف/چه جوری بکنم غم همه ی حرفاموتعریف

توکه ازشنیدن اینحرفابیزاری باز/توخودتوآیاحاظری بزاری جام

توکه سرگم شمارش هزاریها/توخودتوآیاحاضری بزاری جام؟

مدیون وبی ستم تنهاوبی سپر/رفت به جنگ مشکلات دنیای بی صفت

رفت به فکروبه خودش گفت بایدچه هاکنه/که تواین اقیانوس پرتلاتم شناکنه

گفت ازفرداواسه ارباب رجوعم عشوه میام/واسه کوچکترین کاری میگم رشوه میخوام

امانه حتی فکربه این قضیه کفره/وقتی یه عمرنون حلال آوردم پای سفره

کل زندگیمون تویفکر زوروزررفت/اینوباخودش گفت وازکوره دررفت

روزگارگرگه گرچه من زودبره شدم/ودچاراین زندگیه روزمره شدم

یادمه تودل اون آدم تهی دست/هنوزم رگه هایی ازامیدهست

درخت آرزوباصبربه ثمردست میده/فعلاکه صبرکن سحرنزدیکه

پس صدانمیدم که شایدسرابه این صبر/به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت

ادامه میدم شایدسرابه این صبر /به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت

پس صدانمیدم که شایدسرابه این صبر/به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت

ادامه میدم شایدسرابه این صبر /به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت

پس صدانمیدم که شایدسرابه این صبر/به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت

ادامه میدم شایدسرابه این صبر /به امیدفرداکه بچرخه سرا این سمت