Noc Jest Dla Mnie - Pezet

W ciągu dnia nie ma mnie, śpię albo nudzę się

Po trzeciej kawie budzę się ledwo.

Mam w dupie, że

To głupie I złe, bo lubię te chwile, gdy ty lubisz sen

Ja w pubie lub klubie gdzieś gubię się, więc proszę cię

W dzień do mnie nie dzwoń, podnoszę się gdy robi się ciemno

Bo lubię, gdy niebo jest czarne nade mną

Najgorsze, że naprawdę uwielbiam, gdy miasto staje się bestią

Przestaje być sobą I często oddaje się całe I chwieje się przez to

Dzień - z jego pracą I pensją, noc — jak drinki z palemką

Kolorowa I piękna, I bledną przy niej wszystkie dni, bo przyspiesza mi tętno

Dzień, długi dzień, kiedy minie?

Z jego firmą I dywidendą

Noc długich rzęs, ciemnych szminek, z zimną wódką I krótka sukienką

Dzień - jest pusto I ciężko, chciałbym żebym usnął jak dziecko

Noc jutro pewnie przeminie, teraz siedzi sama z pustą butelką po winie

He, bywa samotna I smutna, byleby tylko przetrwać do jutra

Noc — niebezpieczna, okrutna, lubię ją, jestem z nią, choć jest trudna

Od południa zawsze wolałem północ I noc, choć obłudna

Zawsze była dla mnie ciekawsza niż studia I praca, I gdy zaprasza mnie — wpadam,

kurwa

Tylu rzeczy nie wiem na pewno, wątpię w coś nieustannie

Ale kiedy robi się ciemno, wiem to na pewno (noc jest dla mnie!)

Kiedy niebo ciemnieje nade mną, czasem mi ciężko, czasem mi fajnie

Niech nie gasną latarnie, lubię miasto gdy nie może zasnąć.

(Noc jest dla mnie!)

Przesiąknięci tym do cna, straż nocna trwa, kiedy biorę oręż do ręki

DJ kręci wosk, poznasz nas, to znasz nas, rozpoznasz nas MC’s

Rezydenci, nie sprostasz, bas miękki, riposta, strażnicy pieczęci

Pretendenci chcą dorwać nas, nie stać was, kto tu do rana dotrwa panienki

Co?

Tępi do potęgi nas ograć, kiedy w czerń zamienia się błękit zza okna

To rzecz nieprawdopodobna, dotykamy sedna I do dna rtęci nie dopędzisz

Bo jesteś za cienki, trzymaj się twojej koleżanki sukienki, z dala od mojego

ognia

Pierdolnięci do tego stopnia, że mogą kark skręcić żyjąc na krawędzi tygodnia

To nie ta liga, będziesz leżał I rzygał, przecież stary wyga nie biega w

sztafecie

Dowiecie się, co wygadywał na necie, chyba zaśniecie, gdy padniecie na dywan

Na mecie pojebie cię, zobacz jak się nazywam, nie wiecie?

Przeczytacie w

gazecie:

«Fokus na nowym Pezecie nagrywa, na dubstepie», poczekacie — jebniecie

Temat się nie urywa, nic się nie zmienia, noc, rośnie ciśnienie

Trzęsienie ziemi na scenie, wciąż mocniejsze uderzenie I księżyc w kieszeni

Jesteśmy do tego stworzeni od podstaw, przesiąknięci do końca korzeni

Żyjemy z ciemnej strony Ziemi od Słońca odwróceni, dla nas nadir to zenit

W nocy miasto pierze forsę, może pierze grosze

Może robi to legalnie, ale szczerze wątpię

Wierzy w Porsche, wierzą w dolce

Ja lubię noce, choć bywają jeszcze gorsze

Lubię mocne emocje I nocą

Mogę mieć je, bo same przychodzą

W moim mieście widziałem już sporo

Może tak bym pieszo poszedł nieznaną mi drogą

W dzień moje oczy są zamknięte

W nocy choć błądzą, to widzą więcej

Noc to nie rozum, to serce

Dzień - wszystko to, czego nie chcę

Dzień, muszę go jakoś przetrwać

Żeby móc się tu jakoś rozerwać

Noc jak «Skowyt» Allena Ginsberga

Kocham ją, choć łatwo z nią przegrać