Dzień gniewu - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Wyją syreny i biją dzwony

Ciemność płonące tną reflektory

Z nocy zerwani w noc zapadamy

Paniczny tupot na schodach nóg

Gasną za nami ogłuchłe domy

W krzyku agonii w ryku motorów

W wielkie macice zmienione bramy

Rodzą tłumy na bruk

Ciemność wypełnia upał wszechmocny

W popiół zamienia zlepione ciała

Szkło pęka kipią blachy pancerne

Powietrze twarde jak mur

Panika rybia usta rozdarła

Schną w osmalonych czerepach oczy

I w drżenie wprawia zdrętwiałą ziemię

Marsz nadchodzących gór

Nim nasza kolej zdążymy jeszcze

Wspomnieć proroctwa i przepowiednie

Znaki na niebie myśli piwniczne

Które niejedną zabrały noc

Choć w życiu nadal słońca i deszcze

Snuliśmy plany dalekosiężne…

I oto nad paleniskiem miast

Równym wznosimy się parasolem

Dymu i pary ciężkiej od sądu

Ugotowanej krwi

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości

Wszyscyśmy teraz godni litości